 Wysłany: Śro 18:29, 03 Maj 2006 Temat postu: |
|
| No to może jakiś nowy tekst zaprezentujemy. Jest on troche wcześniejszy niż ostatni i powtarzają się również pewne motywy, jednak nie traktuje o tym samym. Zapraszam do czytania:
Miłość stałem się jak kamień a ona przechodziła obok poprawiając firanki rozczesując liście kwiatów całując krwistymi ustami wilgoć spływającą po szybach żyła tym życiem za którym tęsknią ptaki na brzegach czarnego lądu śpiewają żeby widzieć jej oczy i wtedy usiadła obok dotknęła ramion nie mówiąc nic ułożyła głowę wspierając się o tą skałę dla któej codzienność to tylko kruszenie smaganie przez wiatr od zawsze do zawsze aż przyjdzie cisza |
|
| Wysłany: Śro 22:15, 26 Kwi 2006 Temat postu: mała recenzja subiektywna |
|
| Szczerze przyznam się, ze spory dystans mam do twórczości kogoś, kto zaczyna pisać w młodym wieku i kogo pierwsze dość nieudane wiersze mogę czytać. Miałam przyjemność (albo i nie;) ) obserwować już od samego początku pisanie Piotrka i tym bardziej cieszy mnie to, że w końcu są one coraz bardziej sensowne. Coś co zawsze wyczuwałam w Piotrku i o czym zresztą mi mówił parę lat temu to nie zastanawianie się nad tym co się chce wyrazić, a brnięcie w tzw. „poezję wyzwolonej wyobraźni”. Przyznaję, że takowy sposób pisania nie podobał mi się, bo nie potrafiłam wychwycić z niego sensownej treści i przekazu, który by tkwił we mnie. Z wierszem, który przytoczony został wyżej przez autora miałam dziwną przygodę, za którą chyba trochę mi wstyd. Przeczytałam go po raz pierwszy i zamknęłam okno, myśląc sobie, że dalej u poety dają się we znaki proste metafory, nieprzemyślana sytuacja liryczna, nieprzemyślana wersyfikacja. Jednak uparłam się na ten wiersz i chodził mi on po głowie cały czas. Gdy przeczytałam go po raz drugi parę z moich wcześniejszych odczuć zostało obalonych. W swojej metaforyce wiersz jest jeszcze dość prosty, ale i takowy sposób pisania przemawia do czytelnika. Wersyfikacja, choć nie cechują jej żadne sylabizmy, ani rymy- w swej formie pozostaje wolna- to jest przemyślana i uwarunkowana odczuciami podmiotu lirycznego, o którym jest mowa. Brakuje mi jeszcze większego chyba warsztatu, bardziej wyszukanych metafor. A co do treści, to w sumie bardzo się cieszę, że ten wiersz jest dla mnie o czymś. I przyznam skrycie nawet, że odbieram go gdzieś bardzo osobiście. Szczerze również jestem pod wrażeniem postępu, jaki zaszedł w autorzeJ. Nie chcę dyskutowac o tym, o czym jest wiersz, gdyż myślę, że każdy ma prawo do własnej interpretacji (postmodernizm wdał się cichaczem). Głównie to o co mi chodzi to słowo uznania, że nie jest to wiersz z serii napisanych w pośpiechu, a jego treść i przesłanie są przemyślane. No to chyba tyle z mojej subiektywnej małostkowej oceny:0 pozdrawiam serdecznie, czekając na resztęJ | |
| Wysłany: Czw 23:22, 20 Kwi 2006 Temat postu: wiersze Piotra Tenczyka |
|
| mam nadzieje ze pojawi sie tu wiecej glosow na razie wklejam swoj tekst, który powstał zaledwie parę dni temu:
Wesele w nocy wracałem znad rzeki snów a oni pili cieszyli się życiem rozpalali w sobie ogień tańca wino czerwienią rozlewało się w plamy krwi bulgoczącej emocją ja tylko na krześle pod ścianą usiadłem patrząc na wulkan patrząc na rozmazane tańcem twarze piękne różowe siłą oddechu jaki karze śpiewać i zamyśliłem się bo nie widziałem w sobie nic co jest z teraz nie widziałem dnia ani nocy palącej gwiazdami i słońcem trzepotem sowich skrzydeł coś mnie jednak trzymało w tym miejscu na tym krześle że bez słów nie wychodziłem z sali znałem tylko chłód i wiatr przecież a rwali mną szarpali ci ludzie i nic nie znacząc zrozumiałem czym może być ta skała w objęciu pustki i ciszy i jaka ciemność zapagłaby gdybym o tym zapomniał |
|