kmh.bo.pl

Eff

Miejska Biblioteka Publiczna w Zabrzu serdecznie zaprasza na spotkanie z Tomaszem Rzeczyckim- redaktorem "Gońca Górnośląskiego"- i promocję jego ksiązki "Góry Polski" w dniu 27 kwietnia 2006r. o godz. 17.00 w czytelni ogólnej MBP, przy ul. Wyzwolenia 4 w Zabrzu.

Książka „Góry Polski” została napisana przez Tomasza Rzeczyckiego (1975), ale także inne osoby przyczyniły się do jej ostatecznego kształtu.

Autor mieszka w Górnośląskim Okręgu Przemysłowym.

Debiutował w 1993 r. jako satyryk w kabarecie radiowym „Zespół Adwokacki Dyskrecja”, do którego audycji (emitowanej w programie III Polskiego Radia) pisał teksty do 1997 r. W latach 1997 – 2001 był laureatem kilku nagród i wyróżnień na turniejach poetyckich w Bytomiu. W 2004 r. jego teksty satyryczne znajdowały się w audycji radiowej „Parafonia” Kabaretu Długi. Opublikował kilka tekstów z zakresu historii turystyki górskiej.

To nie jest przewodnik, chociaż opisuje 28 pasm górskich Polski. W książce zawarte są rozmaite ciekawostki z historii zagospodarowania oraz turystyki we wszystkich pasmach górskich kraju. Niektóre z ciekawostek nie były dotąd szerzej publikowane. Przy okazji autor wykpił część powtarzanych od dziesięcioleci bzdur, kłamstw i nieścisłości z arsenału patriotycznej mitologii górskiej. Historia zagospodarowania gór Polski obfituje bowiem w wydarzenia i postacie traktowane jako największe świętości patriotyczne, do których działacze turystyczni nastawieni są w sposób emocjonalny. Tak się jednak złożyło, że niektóre opinie i zdania powtarzane przez dziesięciolecia ku pokrzepieniu serc, są ni mniej ni więcej, tylko zacieraniem prawdy i fałszowniem historii. Bo to nie w Tatrach wyznaczono pierwszy górski szlak turystczny na ternie Polski. Bo to nie Hugo Zapałowicz był pierwszym, który znakował szlaki w Beskidach. A schronisko na Stożku nie jest najstarszym istniejącym schroniskiem w polskiej czśści Beskidu Śląskiego. A Armia Czerwona z ZSRR w 1945 r. wcale nie wyzwalała Sudetów, tylko brutalnie okupowała i rabowała tamte tereny. I tak dalej, i tak dalej. Przykłady można by mnożyć.